-Та жюүжицүгийн спортыг сонгон хичээллээд багагүй хугацаа өнгөрчээ. Ер нь яагаад энэ спортоор хичээллэх болсон юм бэ?

-Би жюүжицү гэх гайхалтай спортоор хичээллээд яг хоёр жил болж байна. Ер нь Барууны жүжигчид тогтмол спортоор хичээллэн бие бялдар, эрүүл мэнддээ анхаараад зогсохгүй уран бүтээлдээ тэрхүү давуу талаа ашигладаг юм байна л даа. Тиймдээ ч ямар нэгэн спортоор хичээллэнэ дээ гэсэн нууцхан бодолтой л явсан. Харин найзуудаасаа жюүжицү хэмээх сонирхолтой спорт байдаг талаар мэдсэн юм. Ингээд судалж үзэж байгаад Монголд жюүжицүгийн холбоо байдаг талаар ч мэдлээ. Энэ үеэс эхлээд л манай найзууд жюүжицүгийн спортоор бэлтгэл сургуулилт хийж эхэлсэн. Одоо анх очсон найзуудаас маань нэг нь ч энэ спортыг орхиогүй, харин улам нэмэгдсээр байгаа шүү.

-Урлагийн хүн спортод хөл тавихад мэдээж тэс өөр ертөнц угтсан болов уу?

-Мэдээж тэс ондоо зүйл. Гэхдээ энэ спортоор хичээллэсний дараа бие хөнгөн, өөдрөг үзэлтэй, эрч хүчтэй болсон шүү. Ер нь тэгээд урлагийн хүмүүсийн нэг дутагдалтай зүйл нь спортоор хичээллэдэгүй нь юм болов уу гэсэн бодол төрсөн дөө.


-Та энэ спортоор хичээллээд зогсохгүй, Улсын аварга шалгаруулах тэмцээнд нь оролцсон шүү дээ?

-Миний хувьд хичээллээд жил хагасын дараа Улсын аварга шалгаруулах тэмцээнд оролцсон. Тэмцээн уралдаанд оролцоно гэсэн бодол эхэндээ байгаагүй л дээ. Харин найзууд маань тэмцээндээ оролцох нь зүйтэй гэж, урам зориг их өгч байлаа. Ер нь тэгээд урлаг тайзан дээр, спорт дэвжээн дээрээ байж утга, учиртай болдог юм билээ.  Тиймээс жюүжицүгийн спортоороо хичээллэснийх тэмцээндээ оролцох нь зүйтээ гэж бодсон. Ингээд л анхны тэмцээндээ оролцож хүрэл медаль хүртсэн дээ. Өөрийгөө медалийн тавцан дээр зогсож байна гэж төсөөлж байгаагүй. Ямартай ч хөлс, хүчээ зориулаад медаль авна гэдэг их сайхан мэдрэмж байдаг юм билээ. (инээв)

-Одоо жюүжицүгийн бэлтгэлээ хийж байгаа юу?

-Спорт байнгын бэлтгэл шаардаж байдаг. Бэлтгэлээ хийхгүй удчихаар бие хүнд оргиод, форм алдагдаад байдаг юм билээ. Миний хувьд долоо хоногт дөрвөн удаагийн бэлтгэл хийдэг.