Сансрын анхны нисэгч Юрий Алексеевич Гагарин амь сэрүүн байсан бол өнөөдөр 82 нас зооглох байж. Тэрээр 1934 оны гуравдугаар сарын 9-нд ЗХУ-ын Владимир мужид төржээ.
1961 оны дөрөвдүгээр сарын 12-нд тэрээр манай гаригийн түүхэнд сансрын уудамд гарч дэлхийгээ хаа холоос харсан анхны хүн болсон юм. Тэрээр “Восток-1” хөлгөөр хөөрч 108 минутад дэлхийг тойроод Саратов мужид газарджээ.
Сансрын нисэгчдийг бэлтгэх төвд Юрий Гагарин, Герман Титов нарыг зэрэг бэлтгэж байсан ч эхлээд хэнийг нисгэхээ Улсын комисс дөрөвдүгээр сарын 10-нд шийдвэрлэсэн гэдэг.
Сансрын анхны нисгэгчээр батлагдсан Юрий Гагарин сансарт нисэхийнхээ өмнө 1961 оны дөрөвдүгээр сарын 10-нд эхнэр Валентинадаа ийм захидал бичиж үлдээжээ.

“Сайн байна уу, миний хайрт Валечка, Леночка, болон Галочка.
Өнөөдөр надад тохиосон баяр, аз жаргалаа та нартайгаа хуваалцахаар энэ хэдэн мөрийг бичихээр шийдлээ. Намайг эхлээд сансарт нисгэхээр Засгийн газрын комисс  өнөөдөр шийдвэрлэлээ. Би ямар их баяртай байгаа, энэ баярыг минь та нар минь хуваалцаасай гэж бодож байгааг хайрт Валюша минь мэдэж байна уу. Жирийн нэгэн хүнд сансарт анх удаагаа нисэх төрийн энэ том итгэл найдварыг хүлээлгэлээ.

Асар ихийг мөрөөдөж болно. Мэдээж энэ бол түүх, шинэ эрин үе. Нэг хоногийн дараа би ниснэ. Харин та нар минь өөрсдийнхөө л ажил албаа хийж байна. Миний нуруун дээр маш хүнд ачаа ногдож байна. Уг нь үүний өмнө та нартайгаа хэдхэн минут ч гэсэн хамт баймаар л байна. Даанч та нар минь асар хол байна. Гэхдээ л би та нарыгаа ямагт дэргэд минь байгаа шиг төсөөлдөг шүү.

Техникт бол би бүрэн итгэж байна, гэмтэл гарахгүй.  Гэхдээ л хүн унах, хүзүүгээ хугадах явдал байдаг шүү дээ. Энд ч гэсэн ямар нэгэн зүйл тохиолдохыг үгүйсгэхгүй. Гэхдээ ийм зүйл болохгүй гэдэгт би итгэж байна.

Хэрэв  ямар нэгэн юм тохиолдвол та нараасаа, юун түрүү Валюша чамаасаа бүү шаналж гашууд гэж хүсэх байна. Амьдрал бол амьдрал, машин гэмтэхгүй гэсэн ямар ч баталгаа байхгүй.  Би чамайг яаж хайрладаг билээ, охидоо тэгэж хайрлаарай, халамжлаарай. Тэднийг минь цагаан гартан, ээжийн нялзрай охин биш харин амьдралаа аваад явчих жинхэнэ хүн болгож өсгөөрэй. Шинэ нийгэм, коммунизм байгуулах хүмүүс болгон өсгөөрэй. Мэдээж үүнд төр засаг чамд тусална.

Өөрийнхөө амьдралыг өөртөө хэрэгтэй, өөрийнхөө хүн чанараар бий болгож амьдраарай. Үүний чинь төлөө би чамд ямар ч хориг саад хийхгүй. Юмыг яаж мэдэх вэ эмгэнэлийн захидал очих юм бол шүү дээ. Гэхдээ би ийм юм болно гэж бодохгүй байна.
Энэ захидлыг чи хэзээ ч уншихгүй, ийм сул дорой байдалд орж ийм захиа бичсэн минь ичгүүр болохгүй байгаасай  гэж найдаж байна. Гэхдээ ямар нэг юм боллоо гэхэд чи минь бүхнийг мэдэх ёстой шүү дээ.
Би хүмүүсийн төлөө амьдарсан шударга үнэнч даанч энэ маань богино байлаа. Бүр бага байхдаа В.П.Чкаловын “Байх л юм бол нэгдүгээр л байх хэрэгтэй” гэж бичсэнийг уншиж байж билээ. Ийм ч болоод би байхыг хичээж байна, байх ч болно. Валечка энэ нислэг хүмүүст шинэ нийгэм, манай аугаа их эх оронд, шинжлэх ухаанд  коммунизмыг авчрах болно.
Хэдхэн хоногийн дараа би дахиад хамтдаа, аз жаргалтай байна гэдэгт итгэлтэй байна.
Валечка чи минь миний эцэг эхийг битгий мартаарай, боломжтой бол тэдэнд ямар нэг зүйлээр тусалж байгаарай. Миний өмнөөс тэдэнд мэндчилгээ дэвшүүлээд энэ тухай тэдэнд юу ч хэлээгүйн минь төлөө уучлал хүсээрэй.
За ийм л байна. Хайрт минь, хүүхдүүд минь баяртай. Та нарыгаа чангаас чанга тэвэрч үнсье. Та нарын аав Юра. 10,04,61. Гагарин” гэжээ.
Харин Валентина Ивановна энэ захидлыг бүр  долоон жилийн дараа, Юрий Гагариныг онгоцны ослоор амь үрэгдсэний дараа 1968 оны гуравдугаар сарын 27-нд уншсан гэдэг.