Б.СОНОР

Драмын урлагийн шилдгийг шалгаруулдаг “Гэгээн муза” наадам олон улсын гэх тодотголтойгоор дөрөв дэх удаагаа зохион байгуулагдлаа. Арав дахь удаагийн наадмын үеэр ерөнхий зохион байгуулагч Драмын мэргэжлийн жүжигчдийн төв “Гэгээн муза” академи болон өргөжиж байсан түүхтэй. Ийнхүү өнгөрсөн гурван удаагийн наадам олон улсын чанартай болж, олон биш ч гадаадын уран бүтээлчид хүрэлцэн ирж Монголын “Оскар”-т өрсөлдөж эхэлсэн. Тухайн үед үзэгчид шүүлтэн дээр ч сэтгэл хангалуун байж, олон улсын наадам болохоор нэгэнт гараанаас гарсан “Гэгээн муза”-г ажиж байв. Харин өнөө жилийн 13 дахь удаагийн “Гэгээн муза” наадмаас үзэгчид илүү ихийг хүлээж байсан нь тодорхой. Гэтэл шүүгчдийн бүрэлдэхүүнд гадаадын ганц ч уран бүтээлч оролцуулсангүй. Монголын уран бүтээлчдээ шүүгчээр сонгож, тэд нь өөрсдийн шалгаруулсан бүтээлүүддээ шагналыг нь гардуулаад л.

УДЭТ ганцхан чанартай сайн уран бүтээл хийдэггүй гэдгийг өнгөрсөн 12 жилийн “Гэгээн муза” наадмаар баталчихсан. Гэтэл өнөө жил драмын жүжгийн төрөлд Монгол, Буриадын найруулагчид нэг бүтээлээр буюу  чин үнэнч хайрын бэлэг тэмдэг болсон У.Шекспирийн алдарт  “Ромео Жульетта” жүжиг, Дархан-Уул аймгийн Залуучууд театрын бүтээл “Хайрыг хайрла” жүжиг хүч үзсэн билээ. Гэтэл долоон номинацын зургааг нь УДЭТ-ын бүтээл авчих юм. Үнэхээр сайн уран бүтээл болсон уу гэвэл интернэт сайтуудаар дүүрэн шүүмж. Гэхдээ урлагийнхны нүдээр шүүх, жирийн үзэгчийн нүдээр харах өөр байх л даа. Болдог бол нэг өдөр хэн нэгний нүдийг зээлж аваад эдгээр жүжгийг үзэхсэн.